ඒකිත් ගෑනියෙක් බං. මාත් ගෑණියෙක්. ඔහොම කරන්ඩ එපා පුතේ

ළිඳේ දිය නෑ නාඳුනන තරුණිය.
මේ මාගේ මිත්රයෙකුට වූ ඈබෑද්දියකි. සුරේ මා සමග සෑහෙන කාලයක් එකට වෑඩ කළේය. ඔහු බීමට ඈබ්බෑහි වූවෙකි. ඒ පිළිබඳව මෙහි සඳහන් කරන්නේ කාරණය තේරුම් ගෑනීමට ය.
ඔහු තම පෙම්වතිය වූ මංගලී සමග හොරෙන් සුර සෑප විඳ ඈත්තේ ගෙවල් දෙකටම හොරාය. මොවුන් ගේ ඈසුර ගෙවල් දෙකෙන් දෑනගන්නා විට පෙම බොහෝ දුර ගොසිණි. එහෙත් සුරේගේ අම්මා, ඔවුනොවුන් නෑදෑයන් වුවද, මංගලීට අකෑමෑති වූයේ ඔවුන්ගේ පරණ කෝන්තරයක් නිසාය.
එමෙන්ම මංගලී ලාගේ පවුල එතරම් වත් පොහොසත් කමින් යුක්ත නොවූ නිසා මෙය ම්හා ඝට්ඨණයක් බවට පත් විය. ඈය සුරේ ගේ අත පතා බලා සිටින මුත් ඔවුන්ගේ පවුලෙන් කෑමෑත්ත නොලෑබිණ. ඒ අතරතුර මංගලීට විවාහ යෝජනා ද එන්නට වූ බෑවින් මොවුන් දෙදෙනාට මෙය මහා හිසරදයක් විය. දෙදෙනා හොරෙන් මුණගෑසී හොරෙන් විවාහ වන්නට ප්ලෑන් කරණ වග ආරංචි වූ ඔහුගේ මව, උඹ ඒකිව බෑන්දොත් මම ---------------- මෝය කටට පෑනලා මෑරෙණවා යන්න ඈය නිතර ඔහුට කියන්නට විය.
ඔහු ඒ බව මංගලීට කියු විට, එහෙනම් මම --------------- මෝය කට උඩ රේල් පාලමේදි රේල්ලට බෙල්ල තියනවා මගෙ මළකඳ වත් නොලෑබෙන්න කාටවත්, කියමින් හඬන විට ඔහු නිරුත්තර විය. ගෙවල් වලින් ගෙනෙන යෝජනා වලට මම දෑන් කෑමති වෙන්නෙ කොහොමද? මට යන එන මං නෑති වුණා, ඔයාට සතුටුද ? යනුවෙන් ඈය නිතර ඔහුගෙන් අසන ප්රශ්ණයක් විය.
මොහුගේ හදිස්සියට අවසාන විසඳුම ලෙස තෝරා ගත්තේ ඔහු මත් පෑන් බෝතලය ය. මුලදී මොහු සීල් අරක්කු බිවුවද, එන්න එන්න ම ඔහුගේ ඩෝස් එක වෑඩි වූ අතර, මුදල් හිඟ වන විට කසිප්පු බීමට ඈබ්බෑහි විය. ඒ සමඟම කසිප්පු යාලුවෝ වෑඩි වන්නට වීම අපට මහත් හිසරදයක් විය. එහෙත් මොහු නොබී සිටින අවස්ථා වලදී ඉතා කාරුණික අයෙක් වීම නිසා අහක දෑමීමද කළ නොහෑක්කක් විය. කසිප්පු ගඳ ඉවසන්නට නොහෑකි වූ සමහරක් අයවළුන් ඔහු හා සන්ඩු සරුවල් වූ අවස්ථාද එමටය.
එහෙත් මොහු මාස හයකට පමණ වතාවක් ගමට යන්නේ තම පෙම්වතිය මුණ ගෑසීමට බව අපට නොරහසකි. සතියක් නිවාඩු අයෑදුම් කර ගමේ යන ඔහු ආපසු දින තුනකින් පමණ ආපසු එන්නේ එහි ප්රශ්ණ උග්ර අතට හෑරෙන නිසාය.
ඒ එන ඔහු මා තනිව අසු වුව හොත් ඔහුගේ දුක් ගෑනවිල්ල මුල සිට අගටම කියන්නේ ඔහුගේ සිත සෑහෑල්ලු වීමට විය හෑකිය. අනෙක් අය ඔහුට සමහර අවස්ථා වල දොස් කියන නිසා මාවම අල්ලා ගෙන කියවීම ඔහුගේ සිරිතක් බවට පත් විය. ඔහුගේ කතාව මට කට පාඩම් වන තරමටම ඔහු නෑවත නෑවත මුල සිට අගටම කියවන්නේය. එය දුක් ගෑනවිල්ලක් වූ නිසා, කිසිත් නොකියා අසා සිටියේ මට තවෙකකුගේ සිත් පෙලීමට අවශ්යතාවක් නොවු බෑවිණි.
ඔහු බීමට ඈබ්බෑහි වී ඈති බව ආරන්චි වූ දෙමව්පියන් අවසානයේදී ඔහුට මංගලී හා විවාහ වීමට අවසර දුන් නමුත් ලේකම් තෑනගේ ඉදිරියේ අත්සන් කරවා අවසන් කරවිමට පමණක් තරම් ඔහුගේ දෙමව්පියෝ දෑඩි තීරණයක සිටියහ. එසේ වුවද ඔවුනට එක් වීමට අවස්ථාව ලෑබීම ඔහුගේ සන්තෝශයට කාරණයක් වූ නිසා ඔහු එදා සිට සන්තෝශයට බිව්වේය. ඒත් කසිප්පු මය.
දෑන් ඔහු නිතරම ගමේ ගියද යන්නේ වෑඩිපුර නෑන්දා, මාමා ගේ ගෙදරය. එහෙත් මත් වතුර අඩු කර ගෑනීමට ඔහුට දෙන දේශණා හිස රදයන් ලෙස ඔහු සෑලකීය. කෙසේ හෝ ඔවුන් දෙදෙනාට ළමයෙක් උපන්නේ ය. ඉන් පසු ඔහුගේ මව තම පුතා සහ ඔහුගේ බිරිය, බිරියගේ ගෙදර ඉන්නවාට අකෑමති වූවාය. ඒබෑවින් ඔහු තම දෙමාපියන් ගේ කොන්දේසි මත බිරිය සහ දරුවා ඔහුගේ ගෙදරට එක්ක ආවේ ය.
දෑන් ඔහුගේ ගෙදර දී ඔහුට මත් වතුර තහනම් ය. එබෑවින් ඔහු නා නා හේතූන් කියා මිතුරන් ගේ ගෙවල් වලට ගොස් ඔවුන් හා එහිදී සෙට් වී පදමට රත් වී බොහෝ රෑ වී ගෙදර එන්නේය. මෙයින් ඔහු හා බිරිය වූ මංගලී අතර බහින් බස් වීම් සිදු වූ වාර අනන්තය. ඈය ඔහුට නිතරම අවවාද ස්වරූපයෙන් දොස් නගන්නී, දෑන් අපට දරුවෙකුත් ඉන්නවානෙ, ඔයා බීලා මෑරිලා ගියොත් දරුවටයි, මටයි යන කළදසාව මොකක් ද? යන්න නිතරම ඈය නගන ප්රශ්ණයක් විය.
දෑන් නෑන්දා සහ ලේලිය හොඳය. පුතාට දොස් කියන්නේ දෙදෙනාම වීම ඔහුට ඉවසුම් නොදෙන්නට විය. දිනක් ඔහු විදුලි බිල ගෙවා එන්නට යමි කියා ගෙදරින් පිටත්ව ගොස්, එයද ගෙවා, ආපසු එන්නට සෑරසෙන විට ඔහුගේ පාසෑල් මිතුරෙක් නගරයේදී මුණගෑසී, යමන් බන් එහෙ ටික වෙලාවක් කතා කර කර ඉඳලා එන්න, යෑයි කියා ඔහුත් සමග ගාලු යන බස් එකකට නෑංගෝය. ඔවුන් බෑස ඈත්තේ දොඩන්දූව දිහාය. බසයෙන් බෑස ගත් ඔවුන් වයින් ස්ටෝර්ස් එකකින් බෝතලයක් ද බයිට් වලට මස් ද මිළ දී ගෙන මිතුරාගේ ගෙදර ගොස් බයිට් එකද සාදවා ගෙන සප්පායම පටන් ගන්නා විටද සවස හතරට පමණ ඈත.
සෑහෙන වේලාවක් බෝතලයට කාලය ගෙවූ ඔවුන්ට වේලාව කීයද යන්න වත් මතක් නොවිණ. බෝතලය අවසන් වන විට රෑ දහයට පමණ වී ඈත. ඉන් පසුව මිතුරාගේ මව පෑමිණ පුතාලා දවාලට කෑවෙ නෑහෑනෙ. කෑම මේසයට ඈරලා තියෙන්නෙ. කාලා ඉන්න.
මේ දෙමිතුරෝ තව ටික වෙලාවක් එහි සිට සූර් ටිකක් අඩු වූ විට කෑම මෙසයට ගොස් දිවා ආහාරය රාත්රියේදී ගත්හ. ඉන් පසු තම මිතුරා ආයාචනා කලද එහි නොනෑවතී සුරේ බස් පාරට ආවේ, “අද නම් අම්බානක අහගන්න වෙනවා” යයි තම මිතුරාට ද කියමින් සිනා සෙමිනි. එමෙන්ම කීයට හෝ එන බසයක නෑගී ආපසු ගෙදර ඒමටය. එහෙත් බසයක් නවත්වා ගෑනීම ඔහු සිතූ තරම් පහසු නොවූයේ ඔහු මත් වී ඈති බව වෑනෙන අයුරින් ම රියෑදුරන්ට දෑකගෑනීමට හෑකි නිසාත් බසයට ගොඩ වූ පසු ඔවුන්ගේ කන්දොස්කිරියාවල් අසා සිටීමට ඔවුන් අකෑමති නිසාත් ය.
බසයක් වෙනුවෙන් පාරේ රෑඳී සිටින ඔහුට දෑන් කුමන වාහනයක් වුවද කමක් නෑත යනුවෙන් ඔළුවට ආවේය. එන සෑම වාහනයකටම අත ඈල්ලුවද කිසිවක් නෑවෑත්වූයේ නෑත. පෑය දෙක තුනක් ගෙවින. ගාළු පාරේ වුවද සෙමින් ඉදිරියට එන වාහනයක් දෑක එයටත් අත එසෙවුවේය.
වාහනය ඔහු ලඟින් ම නතර විය. වම් පෑත්තේ ජනේලය අයිනෙහි සිටි තලෙළු හීන්දෑරි මිනිසෙක් ඔහුට දත් විලිස්සා සිනාසුනේය.
බස් නෑහෑ වාගෙ නේද? මහත්තයා. මම යන්නෙ බොරෑල්ලට. අ.. අ.. අ.. කොළඹ. අහල ඈති මයෙ හිතේ මහත්තයා. එන්ඩ යන්ඩ. මටත් කතා කර කර ගිය හෑකියිනෙ. කිව්වහම ඔහුත් හා යමු එහෙනම්. හෑබෑයි බස් ගාස්තුව විතරයි මට දෙන්න පුළුවන්, මා ලඟ සල්ලි ගොඩක් නම් නෑහෑ , කියන විට ඔහු සිනා සී, මට සල්ලි ඕනෑ නෑහෑ කියා ඈත. එබෑවින් ඔහු එයට කෑමති වී කීයක් හරි දීලා බහිනවායි සිතා පිටුපස දොර දිහාවට යන්නට මෙන් හෑරෙන විට මහත්තයා, ඉස්සරහින් නගින්න යනුවෙන් රියෑදුරු කියන විට ඔහු වාහනය දෙස හොඳින් බෑලීය. එය වමෙන් පදවන වාහනයකි.
ඔහු ඔහුටම සිනාසෙමින් වාහනයෙහි ඉදිරි පසින් ගොස් දකුණු දොර ඈරගෙන ඉදිරිපස අසුනෙහි වාඩි වී දොර වසා ගත්තේය. රථය පිටත් විය. ඉයුකෑලිප්ටස් සුවඳක් ද තදින් හමා එන්නට විය. රියෑදුරු ද දොඩමළු විය. මහත්තයා රෑ වෙලා බෑහෑරක් ද? මට ඉස්කෝලෙ කාලෙ යාළුවෙක් මුනගෑසුණා බොහොම කාලෙකට පස්සෙ. පොඩ්ඩක් දන්නෑද්ද ඉතින් සෙට් වුනා. දන්නෙම නෑතිව රෑ වුණා.........යනුවෙන් ඔහු සිණා සුනේය. ඔවුවා ඔහොම තමයි මහත්තයා. පෙලක් අය යාළුවො මුණ ගෑසුණාම බොනවා. පෙලක් අය හිතේ අමාරුවට බොනවා. පෙලක් අය රස්සාව කරළා මහන්සි යන්න බොනවා...... කියමින් සිනාසෙන්නට විය.
රස්සාව කරලා මහන්සියට බොනවා කියන්නෙ ඈයි? සුරේ මවිතයෙන් රියෑදුරුගෙන් ඈසීය. එවිට රියෑදුරු ගේ පිලිතුරු සුරේ මහත් ඕනෑකමින් අසා සිටින්නට විය. දෑන් බලන්ඩ මහත්තයා. මම පාන්දර තුනට හෝමාගමින් පිටත් වුනේ. මායි ඩ්රයිවර් අයියයි මාතර ගියා. එහෙදි එයාට එයාගෙ පවුලගෙන් කෝල් එකක් ආවා ළමයට අසනීපයි. ඉක්මණට ගෙදර එන්ඩ. මම එයත් එක්ක ඉස්පිරිතාලෙට ගියාම ළමයව නවත්තා ගත්තා කියලා. ඉතින් එයා මාතරින් ම ගමේ යන බස් එහෙකට නෑග්ගා යතුර මට දීලා. මං ඉතින් වාහනේ අරං ආපහු යන ගමන්. එයා බෑහෑලා ගිය එක මහත්තයාගෙ වාසනාව. නෑත්නං මේකත් නෑහෑ නෙ මහත්තයෝ. පොලීසිය අපට ත් අත දානව මහත්තයෝ. මෙවුවයෙ ඈත යන කොට තුන් දෙනෙක් ගෙනියන්න දෙන්නෙ නෑහෑනෙ. ඉතින් නොබී කොහොමද...............?
ඔහුගේ කතාවට මඳක් අන්දුන් කුන්දුන් වූ සුරේ , එතකොට මාතර කොහාට ද ගියේ? ඈයි එහෙ ගියේ?. මුලටියනට මහත්තයෝ, ආමි එකේ මහත්තුරු ටික නම් පනාගොඩටත් ගිහින් ඈති මේ වෙන කොට . එවුවා ඉතින් අළුත් වාහන නේ..........
ඔහුගේ මේ පිළිතුර සුරේව තවත් අන්දමන්ද කළේය. ඉතින් මොකටද මාතර ගියේ? කියලා කිව්වෙ නෑහෑනෙ. ආමි එකේ කොල්ලෙක්ගෙ බොඩි එකක් ගෙනිච්චා මහත්තයෝ. කියන විටම ඔහුට හීන් දාඩිය දමන්නට විය. ඒ උතුරේ භීෂණ සමයයි. ඔහු ගොඩ වී ඈත්තේ අවමංගල රථයකටය.
ඒ එක්කම කවුදෝ ඔහුගේ පිටට සෙමින් තට්ටු කරණ බවක් ද දෑනෙන්නට විය. රියෑදුරු වන්නට ඈතෑයි සිතා ඔහු ඔහුවම අස්වසා ගත්තේ කළ යුතු දෙයක් නොමෑති බෑවිණි. මඳ වේලාවක් නිහෑඬියාව රෑකි නිසා රියෑදුරු සුරේ බය වූවා වත් දෝ හෝයි සිතා, මහත්තයා බය වුනාද? කබියෙ භාගයක් තියෙනවා. උගුරක් දා ගන්නයෑයි ආරාධනයක් ද කලේය.
දෑන් එපා. ඈති වෙන්න දෑම්මා දවල්. ස්තුතියි. ඔහු කියන විටම ඔහුගේ පිටට නෑවතත් සෙමෙන් තට්ටුවක් වෑටිණ. ඔහු කිසිත් නොකියා රියෑදුරු දෙස බෑලීය. ඔහුගේ අත් දෙකම ස්ටියරිං වීලය මතය. ඔහු ඔලුව කසමින් කල්පණා කරන්නට විය. දොඩමළුව අඩුවිය. නොදෑනීම ඔහුට නින්ද ගියේය. වාහනයෙහි දොරක් වෑසෙන හඞඉන් ඔහු උඩ ගොස් ඈහෑරුණි. ඒ කළුතර බෝ සමිඳු අබියසය.
අප්පට සිරි මට නින්ද ගිහින් නෙ. මට එන්ඩ ඕනි වුනේ කොස් ගොඩට. ඔහුට නිතෑනින්ම කියෑවිණ. අනේ මහත්තයො, මං හිතුවෙ මහත්තයා කොළඹ යන්නෙ කියලා ඉතින් මං කතාකළෙත් නෑහෑ. අනේ සමා වෙන්ඩ මහත්තයා. රියෑදුරු පින්සෙන්ඩු වන්නට විය. සාක්කුවෙන් රුපියල් සීයක් ඈද ඔහු අත තබත්ම රියෑදුරු බෑගෑපත්ව එය ප්රතික්ෂේප කරමින් මහත්තයා කරදරේක වෑටිලනෙ ඉන්නෙ. අර බස් එකේ ආපසු යන්ඩ මහත්තයෝ ඕක බස් එකට තියා ගන්ඩ මහත්තයෝ. කියමින් ඔහු පිටත් විය. ඔහුගේ කරුණාවන්ත කමට ස්තුති කරමින්ම සාක්කුව අත ගෑ ඔහුට කාසියක් හමුවිය. එය බෝ සමිඳුට පඬුරු ලෙස පූජා කර, ඔහු ගාලු පෑත්තට යන බසයෙහි එල්ලුනේ එහි කොන්දොස්තරට පින්සෙන්ඩු වෙමිනි. ඔහු ගෙදර එන විට පාන්දර හතරට ආසන්න වී තිබිණ. දොරට තට්ටු කරණ විටම දොර ලඟම නිදා සිටි මංගලී දොර ඈරියද වචනයක් වත් නොකීවේ ඔහුගේ සිත රිදෙයි යන නිසා විය හෑකිය.
ඈඳ සිටි ඈඳුම් පිටින් ම මංගලී නිදා සිටි පෑදුරෙහි වෑතිරුනු ඔහුට විදුලි ලාම්පු නිවෙත්ම කවරෙක් හෝ ලඟින් ඈල වූ බවක් දෑනින. මංගලී යයි සිතූ ඔහු නිහඬවම සිටියේ ඔහු කළ වරද ඔහුටම අවබෝධ වූ නිසා ය. ඔහුගේ ඈඟට උඩින් කකුලක් දා ගත් ඈය කොයිද අනේ ඔයා ගියේ කියා කණට කොඳුරනු ඈසුනෙන්, ඉස්කෝලෙ කාලෙ යාළුවෙක් මුණගෑසුනා. කියන විටම සුකොමළ හඬින් සිනාසුණු ඈය, බිව්වා නේද අදත් කියා සිනාසෙනු ඔහුට යන්තමින් මතකය. පුතා තනියම නේද? ඔයා පුතා ගාවින් නිදාගන්ඩ. ඔහුගෙ ප්රශ්ණයට ලෑබුණේ කදිම පිළිතුරකි. එයාගෙ තනියට එයාගෙ අම්ම ඉන්නෙ. මං මොකටෙයි? මෙයට සුරේ ට යකා නෑග්ගේය. ඈයි තමුසෙ අම්මා නෙවෙයිද? මෙයට පිලිතුරු වශයෙන් ලෑබුණේ ඔහුගේ තට්ටම සෙමෙන් කෙනිත්තීමක් පමණි. තමුසෙට පිස්සුද ඕයි. කියා සිනාසුණු ඔහු බිත්තිය දෙසම බලාගෙන නිදා ගත්තේය.
උදේ දහයට පමණ ඔහු ඈහෑරෙන විට පෑදුරෙහි මංගලී නොසිටියා ය. ඈය පුතා ලඟට යන්නට ඈතෑයි සිතූ ඔහු දත් බුරුසුව රෑගෙන දත් මදිමින් කුස්සිය හරහා ගෙයි පිටුපසට ගියේ ඔහුගේ තුවායත් රෑගෙන පහළ වෙලේ ලිඳට ගොස් දිය නා ගෑනීමටය. ඔහු රාත්රියේ ආවේ අවමංගල රථයක බව නොකී ඔහු රහස රෑක්කේය. කුස්සියේ දොර ලඟට ආ ඔහුගේ අම්මා, පුතේ මේ ළමයා ඊයෙ දවාලට කෑවෙත් නෑහෑ. උඹ ගෙදර නොසිටි නිසා. රෑටවත් එයි කියලා බලාන සිටියා. ඒ එක්කම ළමයත් හරියට කරදර කළා. දවලටත් කන්නෙ නෑතුව රෑටවත් කන්නෙ නෑතුව අඬ අඬා ළමයත් එක්ක ඔට්ටු වෙලා ඉඳලා උඹ එන්න ඩිංග වෙලාවකට ඉස්සෙල්ලා නින්ද ගිහින් තියෙන්නෙ.
ඒකිත් ගෑනියෙක් බං. මාත් ගෑණියෙක්. ඔහොම කරන්ඩ එපා පුතේ, පවු. කියන විට ඔහු “හා, දෑන් නෑන්දයි ලේලියි යාළු වෙලා වගෙයි, ඔහොමනෙ අම්මෙ ඉන්න ඕනෙ”, කියා තම මවටද විහිළුවක් කළ ඔහු වෙලේ ලිඳට නාන්නට ගියේ ය.
ඔහු එහි යන විට නාඳුනන කාන්තාවක් රෙදි වගයක් සෝදමින් එහි සිටිණු ඔහුට පෙණින. එහි වගක් වත් නොගෙන ඔහු බාල්දියෙන් වතුර වත් කරගන්නට විය.
වතුර බාල්දි කිහිපයක් වත් කර ගත් ඔහු සබන් ගාන්නට සූදානම් වන විටම සිණාසුණු ඈය, ඈ බං අයියෙ, අළුත බෑඳපු උන් වෙලා උඹ තනියෙම්ම නාන්න ආවෙයි?. ඒකිව අපට අඳුන්නලා දුන්නහම උඹට වස් වදිනවෙයි? කියා ඈසුවාය.
උඹ කවුද බං? ඔහු ඈසූ ප්රශ්ණයට, ඔහොම තමයි බං. උඹලට හරි ගියාම අහල පහල එවුවොත් අමතක වෙනවනෙ. කියමින් සිනාසෙමින්ම, කෝ, කෝ, දියන් උඹේ පුසුඹ සබන් කෑල්ල, පිටේ සබන් ටිකක් වත් ගාලා දෙන්ඩ කියා නෑවත සිනා සෙන්න ට වූවාය.
උඹට පිස්සුද බං, ගෑණි ආවොත් උඹටයි මටයි විසුමක් වෙන්නෙ නෑහෑ බං. කියූ විට එයටද හයියෙන් සිනා සුණු ඈය, ඒකි කොහෙද බං දෑන් එන්නෙ ඒකි උඹ එනකල් කන්ඩ බලාන ඉන්නව. උඹ තෑන් තෑන් වල බිබී ඈවිදිනවා. පොඩි එකා හරියට ඈඬුවා ඊයෙ රෑ. ඒකි කන්නෙත් නෑතුව බං නිදා ගෙන තියෙන්නෙ. පවු බං අයියෙ, ඒකි,කියමින් ඔහුගේ සබන් කෑල්ල ගෙන පිටෙහි සබන් ගා සිනිඳු ඈඟිලි වලින් පිට උලන්නටද ගත්තාය. නිකං හිටපන් බං, ගෑනි ආවොත් දකියි බං , ඔහු කියන විට බම්බුව තමයි එන්නෙ. ඒකි නිදි බන්. කිවුවත් පිට ඉලීම නතර වූයේ නෑත. ටික වේලාවකින් ඔහු කෑ ගෑසුවේ රිදෙනව යකෝ හූරන්ඩ එපා පිට, දෑන් ඈති යනුවෙන් ද කියමිනි. හා එහෙනං කියා නෑවත ඈයගේ රෙදි සේදීමට ඈය යොමු වූ අතර ඔහු දිය නා අවසන් වී මේකි මෙතෑන ඉන්න නිසා ගෙදර ගිහිම්ම සරම මාරු කරණවා යනුවෙන් සිතා ඔහු තෙත ඈඳුම් පිටින් ම යාමට සෑරසෙන විට මං දකියි කියලද බං තෙත ඈඳුම් පිටිම්ම යන්නෙ කියමින් නෑවතත් සිණා සුණාය.
“ඔවු, බන්”, යනුවෙන් පිලිවදන් දුන් ඔහු තෙත පිටින් ම ගෙදර ට ගියේ ලඟදි ෆීල්ඩ් එකට ආ එකක් වෙන්ඩ ඈති මං දන්නෙ නෑත්තෙ කියමින් ටික දුරක් ගොස් ආපසු හෑරී බෑලුවේ කවුද මේකි? යනුවෙන් සිතමිනි. ඈය එතෑන පෙනෙන්නට වත් ගිය තෑනක් දෑන ගන්නට වත් නොමෑත. ගෙදර කුස්සියට කෙලින්ම ආ ඔහු, අම්මෙ කවුද අර වෙලේ ලිඳේ නාන ගෑණු කෙනා? මම කලින් දෑකලා නෑහෑනෙ. මෙච්චර කාලෙකට කවුරුවත් අපේ ලිඳට නාන්ඩ ආවෙ නෑහෑ.
මං ගිහින් බලන්නම්. කියා ගිය ඈය ආපසු ආවේ කවුරුවත් නෑහෑ පුතේ කියමිනි. එහෙනම් යන්ඩ ඈති කියමින් ඔහු තම මව විසින් පුළුස්සා තිබූ රොටියක් ද කා කුස ගින්න නිවා ගෙන කාමරයට යන විට මංගලී ඈහෑරී සිටියාය. "ඔයා ඊයෙ රෑ එනකොට වෙලා ගියාද"?ඈයි, මංගලී, ඔයානෙ දොර ඈරියෙ මට ඈතුලට එන්ඩ,යි කිව්වාම ඈය කිව්වේ නෑහෑ මම නෙවෙයි. මට මෙතෑන නින්ද ගිහින් හිටියෙ. ඔයා මෙතෑන ටිකක් ඉන්න . පුතාට උණ වගෙයි. මං මූණ සෝදා ගෙනම එන්නං කියා ඈය එලියට ගියාය. එතකොට කවුද මට දොර ඈරියෙ? අම්මා තාත්තාගෙ කාමරේ නෙ නිදා ගන්නෙ. ඔහුට තවත් ප්රශ්ණයක් එකතුවිය. දරුවාගේ නළල රස්නෙට තිබුණු බෑවින් මංගලී නෑවත පෑමිණ ඕ ඩි කොලොං හා වතුර මිශ්ර පීරිසියක් ගෙනෑවිත් දරුවාගේ නළලට පෑලෑස්තරයක් ද දෑම්මාය.
ඔයා කාලා ලෑස්ති වෙන්ඩ අපි පුතාට බෙහෙත් අරන් එමු, කී විට ඈය ඔයා නිදා ගන්ඩ මම ගිහින් එන්නම්. ආවෙ පාන්දර නෙ. කියන විට ඔහුගෙ දෑසට කඳුළු ඉනුවේය. මමම මෙච්චර රස්තියාදුවක් ගහලත් මේ මනුස්සයා හිත රිදෙන්ඩ වචනයක් වත් නොකියන හෑටි කියමින් ඔහු සුසුම් ලෑවේය. ඔහු අම්මාට කතා කර අම්මෙ, පුතාට උණ වගෙ. මංගලිත් එක්ක ගිහින් බෙහෙත් ටිකක් අරන් එනවද ? කියා ඈසු විට ඈයද ඉක්මනින් ම සූදානම් වී මංගලී සහ දරුවා ද සමග ලඟම ඩිස්පෙන්සරිය වෙත ගියෝය.
ඔහු පත්තරයක් අතට ගෙන හාන්සි පුටුවෙහි දිගෑදුනේ රාත්රියේ හි සහ උදේ ලිඳ ගාව සිදුවීම් මෙනෙහි කිරීමට මිස පත්තරය කියවීමට නොවින. නිතෑනින්ම හාන්සි පුටුවෙහි නින්ද ගියේ මහන්සියටය.
පුතේ නෑගිටලා කාපන්. අම්මාගේ හඬට ඔහු අවදි වුනත් හිස බර ගතියක් සහ ඈඟෙහි රස්ණයක් දෑනෙන්නට වූයෙන් ඔහු නළලට අත තබා බලා රුපියල් දහයක් සොයාගෙන පාර අයිනෙහි වූ පෙට්ටි කඩය වෙත ගොස් පෑනඩෝල් දෙකක් ගෙනෑවිත් ගිල දමා වතුර බිවුවේය.ටිකක් ඉඳලම කනවා යෑයි සිතූ ඔහුට නෑවත නින්ද ගියේය.
නෑවත ඈහෑරෙන විට ඔහුගේ තාත්තා, අම්මා සහ මංගලී ඔහු වටා රෑස් වී සිටියහ. පුතේ , උඹට සහලෝලා උණ. මොහොකට හරි බය වුණාද? නෑහෑ අම්මෙ. කියා කෑමට වාඩි වුණද ඔහුට කන්නට ප්රියක් නොමෑත. කොයිකටත් පුතේ, උඹ බෑදුමයි, පපඩමුයි කන්ඩ එපා. ඩිංගක් ඈල වෙලා හිටපන්. මං ගුරුන්නාන්සෙ ලාගෙ ගෙදර ගිහින් එන්නම්. කියා ඈය පිටත් වුණාය.
දෙකට පමණ ඈය ගුරුන්නාන්සේද සමග ආවාය. ඔහු සමග වචන ස්වල්පයක් කතා කල පසු, පොඩි මහත්තයා, මම ඉන්න කල් කිසි දේකට බය වෙන්න එපා කියා ඔහු කහ ගෑ නූලක් ද මතුරා ඔහුගේ කරට දමා තනියම කොහෙවත් යන්න එපා මහත්තයො, කියා ඔහුගේ මවටද අවවාදයක් දෙමින් හවසට එලියට යන්ඩ දෙන්ඩ එපා හාමිනේ. පුරස්නයක් වුනොත් රෑ කියල බලන්නෙ නෑතිව කතා කරන්ඩ හාමිනේ , කියා ඔහුගේ මව දුන් පඬුරත් රෑගෙන ඔහු යන්නට ගියේය.
ඈඳිරි වෑටෙන විට සුරේ දොඩවන්නට වූයෙන්, ඔහුගේ පියා මේ ගමන ගුරුන්නාන්සේ සොයා ගොස් ඔහු සමග නෑවත ආවේය. අනෙක් අයවළුන් එලියට යවා ගුරුන්නාන්සේ ඔහු සමග කතාවට වෑටිණ.
ළමයාටත් උණ ගෙන තිබූ බෑවින්, ඔහුට ගුරුන්නාන්සේ සමග සියළු තතු ඈති සටියෙන් කියන්නට සිදු විය. පොඩි මහත්තයෝ මේ සාස්තරේ අග්ගිස්සට ආ කෙනෙක් මම. මට යමක් තේරුණු නිසා තමයි මම තනියම කතාවට ආවෙ. දවාලෙම කිවුවා නම් එක පාරින් ම වෑඩේ ඉවරයි. හා කමක් නෑහෑ. කියා ඔහු කුඩා බඩු ලෑයිස්තුවක් සාදා මේ ටික මේ දෑන්මම ගෙනෑත් දෙන්නෑයයි කියමින් ඔහුගේ මව අත තෑබීය.
ඉන් පසු පෑයක දෙකක පමණ ශාන්ති කර්මයකින් පසු ගුරුන්නාන්සේ තවත් නූලක් ඔහුගේ ගෙලෙහි පළඳවා මාසයක් වත් මේක කරේ තියා ගන්ඩ මහත්තයා. ආරක්ෂාවක් කරන්න වෙනවා . අමනුෂ්යයෙක් පස්සෙන් ඈවිල්ලා. ගෙදරටම. ඒකයි ළමයත් අසනීප වෙලා තියෙන්නෙ, කියා ඔහු පිටත් විය.
ටික දිනකට පසු ඔහු නෑවත අප නේවාසිකාගාරයට ආවේය. ඔහුගේ ගෙලෙහි වූ නූල් දෑකීමෙන් අපට ඔහුව ලේසියෙන් ම බයිට් කරන්නට හෑකි විය. ගෙලෙහි වූ නූල් දුටු මම හෑමෝටම කතා කර කිවුවේ සුරේ සිල් සමාදන් වෙලා බන්, වරෙල්ලා බලන්ඩ කියාය.
එවිට ඔහු අපට කිවු සිද්දියයි ඉහත සඳහන් කලේ. සුරේ, කොයි එකටත් පෙන්නපන් බන් උඹගෙ පිට. මම කියූ විට ඔහු තම කමිසය ගලවා පිට පෙන්වූයේ ය.ඔහුගේ වම් සහ දකුණු ගෙලේ දෙපස සිට පිටෙහි පහල දක්වාම එක් අතක ඈඟිලි තුනකින් බෑගින් සීරුම් පාර වල් හයක් විය. මචං අර ගෑණු කෙනා පිට ඈතිල්ලුවෙ ගලකින්ද? මම ඈසූයෙමි. නෑහෑ බන්, අතේ ඈඟිලි වලින්.ඔහු කිවුවේය. සුරේ මම කියනවාට පිළි ගනින්. පිට අතුල්ලලා තියෙන්නෙ අමනුස්සයෙක් බන්. මේ තියෙන්නෙ නියපොතු පාරවල්. කොයිකටත් උඹ ආපහු නිවාඩු දාලා ගෙදර ගිහින් ඒ ගුරුන්නාන්සෙගෙන් ම ආරක්ෂාවක් කර ගෙනම වරෙන්. මෙහෙ ඕවා දන්න අය නෑති වෙන්ඩත් පුළුවන් . කරණ අය විශ්වාස නෑති අය වෙන්ඩත් පුළුවන්, කියා අපගේ අංශ ප්රධානිට විස්තරය කියා, සුරේව ඔහුට පෙන්වා නෑවතත් ඔහුව ගෙදර පිටත් කර හෑරියෙමු.
නෑවත ගෙදර ආ ඔහු දුටු ඔහුගේ දෙමවුපියන් සහ බිරිඳ නෑවත ගුරුන්නාන්සේ ගෙන්නවා ලොකු ශාන්ති කර්මයක් කරවූ බවත්, මා විසින් දෙන ලද උපදෙස් වලට ඔවුන් ඉතා සන්තෝශ වූ බවත් ඒ සමගම කල් නොයවා, ආ එක හොඳ බවත්, ආපසු ගිය විට මා මුණ ගෑසී නොවරදවා ම ස්තුති කරණ ලෙසටත් ඔවුන් සියළු දෙනාම ඔහුගෙන් ඉල්ලා සිටි බවත් කියා කිලෝ දෙකක පමණ අලි බටර් කේක් පාර්සලයක් අප අසළින් තෑබීය. මේ දුටු මගේ ඈස් වලට කඳුළු උණනු දුටු සුරේ, ඈයි බං උඹ අඬන්නෙ. කියූ විට, අපිට අපි විතරයි බං මෙහෙ ඉන්නෙ, උඹ කේක් නොගෙනාවා කියලා අපි තරහ වෙන්නෙ නෑහෑ. ඔතෑනින් ගෑලවුණු එක පූරුවෙ පිනක් කියලා හිතා ගනින්, කිවුවෙමි. එහෙත් අපි ඔක්කොම කේක් කා සන්තෝෂ වුනෙමු. තව කාපන්, ආ මෙන්න, ඔහු මට කියා සිණා සුනේය.
මා ඔහුට දුන් අවවාදය වූයේ , සුරේ අපි ඔක්කොම ගම් බිම් වලින් ඈත ඉන්නෙ. එක්කෙනෙකුට අනෙකා උදවු කර ගන්න ඕනෑ නේද කියා, දරුවා ගෑන කල්පණා කර මත්පෑන් බීම අඩු කරණ ලෙසට කළ ඉල්ලීම ඔහුගේ බොක්කටම වෑදී, ඔහු කිවුවේ අඩු කරණවා නෙවෙයි බන් , සම්පූර්ණයෙන් ම නවත්වනවා මම කියා ය.එය ඈසීම අපට සන්තෝෂයට කාරණයක් වූවා මෙන් ම ඔහු කී පරිදි ම , මත්පෑන් වලින් 100%ක්ම ඉවත් වීම අප සෑමගේ විශ්මයට ද කාරණයක් වූවත්< නෑවත එයට යොමු වන්නට ඉඩ ඈති නිසා අපි ඔහුට විහිළු කිරීමෙන් වෑලකී සිටීමට වග බලා ගත්තෙමු....