අමතක කරපන් රත්තරන් මාව දැන්වත්

හාර හාර පපුව
විසි කරන්න හැදුවට ආදරේ පිරිච්ච මතක
පීර පීර හීන
එකක් නෑර අරක් අරගෙන උඹම
පීන පීන ඟඟක
කඳුලු වරුසාවකින් හැදුණ
පාර පාර මතක
හිත හොයන්නෙම  උඹ  බං තාම 
.
රෑට රෑට දැන් හීනෙන්වත් එන්නැත්තෙ මොකද
පාට පාට හීනත් දැන් කලු සුදුයි දන්නවද
ඔලුවක් තියන්න බැරි උරහිසකින් ඵලක් තියනවද
ආදරේ නොකියා මට ආදරේ කරන්නම බැරිද..
එල්ලීගෙන ඉදපු අන්තිම බලාපොරොත්තුවත් හිමි හිමීට බොද වෙලා යද්දි
උඹව ඇරුණම කාලකණ්ණි හිතටත් වෙන කිසිම දෙයක් නොපෙනෙද්දි
උඹම ඇවිත් උඹම ගියපු හීන වලට තාමත් මං අරුත් හොයනව..
හැමදේම නැති වුණ බව ඇත්තයි
උඹ හන්ද ඒ ආදරෙත් දැන් තිත්තයි
ඒත් එක දෙයක් නම් සත්තයි
වේදනාවෙ හොදම පාඩමේ ගුරුවරයා උඹයි..
පීරලා බලපන් මේ පපුව
හුස්මක් ගාණෙම එල්ලිලා ඉන්නෙ උඹ
ආදරේ නාමෙන් දෙන්නම් පණ කෙන්දත්
හැබැයි ඉල්ලන්නෙපා එක දෙයක්..
" අමතක කරපන් රත්තරන් මාව දැන්වත්"
මටත් තිනෙන්නේ හිතක්...