💞💞" අහස්‍යා මගෙ මැනික 💞💞ඔයා මගේ ජීවිතේ ❤️💜️සම්පූර්ණ කලා💖💕 රත්තරං ආදරෙයි මගෙ පණ " 💘💘 " මමත්.. ආදරෙයි සුදු මහත්තයො "💖💖💞

❤️ අහස්‍යා ❤️

#එබිකම්_කරාලා_ඔබ_රහසින්_මා_දිහා_
#ඉගියෙන්_කියූ_පෙම්කතා…

ඇහුනු ඒ සිංදුව අහස්‍යා අතීතෙට අරන් ගියා.

අහස්‍යා පොහොසත් පවුලක එකම කෙල්ල. කෙල්ලගෙ අම්මා පුංචි කාලෙම කෙල්ලව දාලා ගියා. තාත්තා දෙවනි කසාදයක් කර ගත්තෙ කෙල්ලෙක්ට අම්මා කෙනෙක් ඕනම නිසා. ඒත් පුංචි අම්මා කෙනෙක්ට කවදාවත්ම අම්මා කෙනෙක් වෙන්න බෑ කියන මතය පසක් කරමින් පුංචි අම්මා අහස්‍යාට වෙනස්කම් කලා. කෙල්ලා ඕවා හිතට නොගත්තේ කෙල්ලගෙ තාත්තා කෙල්ලට පණ වගේ ආදරේ නිසා.

" අහස්‍යා.. දූ... ලෑස්ති වෙන්න අද ක්ලාස් නේද "

" ඔව් අප්පච්චී..මේ ලෑස්ති වෙලා ඉන්නේ පොඩ්ඩක් ඉන්න "

අහස්‍යා පහලට ඇවිත් තාත්තා හෙව්වා.

" යමු අප්පච්චී මම ok "

" කොහෙ යන්නද කන්නෙ නැතුව "


තාත්තායි , පුංචි අම්මයි කෑම මේසේ කෑම ගන්නවා. අහස්‍යාත් දුවන් ගිහින් මේසේ ඉදගත්තෙ ඊයේ රෑටත් නොකාපු නිසා කන්න. ඒත්.... පුංචි අම්මා මේසෙන් නැගිට්ටේ අහස්‍යාටත් රවාගෙන. කෙල්ලට ඕවා පුරුදුයි. කෙල්ලාත් අතට ගත්තු පාන් කෑල්ල තියලා නැගිට්ටා. අහස්‍යාගෙ අප්පච්චීත් අත සෝදන් නැගිට්ටෙ වැඩට යන්න.

ලොකු කම්පැනි එකක අයිතිකාරයෙක් වුණ නිමල්  හරිම නිහතමානියි.  කෙල්ලත් හරිම චාම් , ලස්සන , දැක්කාම එක පාරක් නෙවෙයි දහ දොලොස් වතාවක් හැරිලා බලන්න තරම් හිත යන කෙල්ලෙක්.

කෙල්ලගෙ අප්පච්චීට තිබ්බෙ රතු පාට හයිබ්‍රිඩ් කාර් එකක්. කෙල්ලා වාහනයට නැගලා දොර වහ ගත්තා. අහස්‍යාගෙ තාත්තාත් කතා නොකරම වාහනේ drive කරගෙන ගියා. අද තියන පාඩම බලා ගන්න අහස්‍යා tute එක අතට ගත්තා.

" කුසල්....... "

අහස්‍යාගෙ තාත්තා එක පාරම එහෙම කියලා බ්‍රේක් කලා. මොකද්ද වුනේ බලන්න කෙල්ලා ඔලුව උස්සද්දි තමයි කොල්ලෙක් පාර අයිනේ බයික් එකක් තියන් ඉන්නවා දැක්කෙ.

සුදු පාට අත් දිග ෂර්ට් එක වැලමිට ලගට නවලා කලු කලිසමට ඒක යට කරලා. ෂර්ට් එකට උඩින් ජැකට් එකක් දාලා. කොල්ලා හැන්ඩියා. අහස්‍යාගෙ හිත කිව්වා.

වාහනේ තමන්ගෙ බොස්ගෙ බව දැන ගත්තු කුසල් ඉක්මන්ටම කාර් එක ලගට ආවා.

" මොකද කුසල් වුනේ..? "

වාහනේ වීදුරුවත් පාත් කරන ගමන් නිමල් ඇහුවා.

" අනේ සර් බයික් එක නැවතුනා. මේ උදේ පාන්දර ගරාජ් වහලනෙ සර් මොකද කරන්නෙ කියලා කල්පනා කලා. ".

හරීම අහිංසක විදියට කුසල් එහෙම කියද්දි අහස්‍යාගෙ හිත උණුවෙලා ගියා..

" ඕක ඔය තරම් හිතන්න දෙයක්ද කුසල්. නගින්න වාහනේට. මාත් එක්කම office එකට යමු. "

" අනේ සර් කමක් නෑ මම බයික් එක හදාගෙන එන්නම්."

" ඒ ඇයි කුසල්? "

" මම කොහොමද සර්ගෙ කාර් එකේ... මේ.. මම... "

" ඇයි කුසල් මගේ කාර් එකේ යන්න බැරිද ? "

" නෑ සර්. සර් drive කරද්දි මම වාඩිවෙලා යන එක ... මේ ... "

" අනේ කුසල් එහෙම එකක් නෑ නගින්නකෝ.. "

" ඒත් සර් මට... බෑ.. සර්ට පුලුවන්නම් මට පැය දෙකක් දෙනවද බයික් එක හදාගන්න හැබැයි සර් office වෙලාවෙන්.. "

" ම්ම්ම් දෙන්නනම් පුලුවන්. ඒත් මාත් එක්කම යමු කුසල්. හරි මම drive කරද්දි ඔයාට ඉදගෙන යන්න බැරිනම් මම අනිත් සීට් එකෙන් ඉදගන්නම්. එතකොට හරිනේ "

කාර් එකෙන් බසිමින් නිමල් මහතා එසේ කිව්වා.

" දූ ඔයා බැස්සෙ ඇයි? "
" නෑ අප්පච්චී ඔයා ඉස්සරහ සීට් එකේ ඉදගන්න. මම පස්සට යන්නම්. "

කිසිත් නොකියා අහස්‍යා පිටිපස්සෙ සීට් එකට ගියා.
නැවතත් ගමන පටන් ගත්තා. තම පියා සහ කුසල් අතර office එක පිලිබද යම් යම් කතා විටෙන් විට කතා වුණා. අහස්‍යා දෙදෙනා දෙසම මාරුවෙන් මාරුවට බැලුවා. අහස්‍යා මොහොතක් කන්නාඩිය තුලින් පෙනෙන කුසල්ගේ ඇස් ලග නතර වුණා. ඒ ඇසිල්ලෙහිම කුසල්ද අහස්‍යා දෙස බැලුවා. ඇය ඔහු දෙස බලා සිටින බව දුටු කුසල් කිසිත් නොකියා නැවතත් නිමල් මහතා හා කතාවට වැටුණා. එක්වරම නිමල් මහතාට දුරකථන ඇමතුමක් ආවා..

" ඔව් ටානියා.. "

ඒ නිමල් මහතාගෙ secretary.

" සර් අද 8ට දා ගත්තු meeting එක මතක් කරන්න ගත්තෙ. ඒ office එකෙන් call කලා සර් තාම ආවෙ නෑ කියලා "

නිමල් මහතා ඔරලෝසුව දෙස බලන්නට විය. වේලාව 8.23යි.

" කුසල් අද මට meeting එකක්.. ඔයා මාව එතනින් drop කරලා , අපෙ අහස්‍යාවත් clz එක ලගින් drop කරලා ආපහු 10ට විතර මාව ගන්න එනවද.. "
" හා සර්.. "

කුසල් වේගයෙන් කාරය පදවන්නට විය. නිමල් මහතා අදාල ස්ථානයෙන් drop කරන විටත් 8.40 පමණ විය. අහස්‍යාත් කුසලුත් රථයේ තනිවිය.
කිසිදු කතා බහකින් තොරව දෙදෙනාම ගමන් කලහ.

" මිස් කීයටද clz පටන් ගන්නේ? "

කුසල් සාමාන්‍ය ස්වරයෙන් අසන්නට විය.

" 9.15ට. ඒත් සර් එද්දි 9.30 වෙනවා "

කන්නාඩියෙන් පිටුපස බලා සිහින් සිනාවක් පා කුසල් වේගයෙන් drive කරන්නට විය. අහස්‍යා කන්නාඩිය තුලින් පෙනෙන කුසල්ගේ දෑස් දෙසම බලා සිටින්නට විය. එක්වරම කුසල් ඈ දෙස බලා යමක් ඇසන්නට සැරසුණි. ඒත් අහස්‍යාගේ ග්‍රහනයට ලක් වී තිබූ ඒ ඇස් අහස්‍යා ලගම නතර වූවා සේ දැනෙන්නට විය. දෙදෙනා තරගයට මෙන් බලා සිටින්නට විය.

" මිස් අපි තැනට ආවා.. "
කුසල්ගේ හඩින් පියවි සිහියට ආ අහස්‍යා කාරයෙන් බසින්නට සැරසෙනවාත් සමගම අවට පරිසරය බොදවී යන්නාක් සේ දැනුනි. වෙලාව 9.10 කන්නාඩිය තුලින් අහස්‍යා දෙස බලා සිටි කුසල් ඇගේ වෙනස දැක්කා. ඇරපු දොර ආයෙ වහලා අහස්‍යා ඔලුව අල්ලගෙනම සීට් එකට හාන්සි වුනා.

" මිස් මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක් ද "

පිටුපස හැරෙමින් කුසල් බයාදු ස්වරයෙන් ඇහුවා. කිසිත් නොකියා ඒ ඉරියව්වෙන්ම අහස්‍යා හිටියා. වාහනේ start කරපු කුසල් වාහනය ලොකු මැයි මල් ගහක් යට නතර කලේ මෙච්චරවෙලා වාහනේ තිබ්බෙ පාරෙ මැද නිසා.

" අහස්‍යා මිස් මොකද.. ප්‍රශ්නයක් ද? "
" මගෙ ඔලුව ටිකක් රිදෙනවා, කැරකිල්ලයි වගේ "
" ඉන්න මිස් මම සර්ට call කරන්නම්.. "

දුරකථනය අතැතිව කාරයෙන් බැසගත් කුසල් නැවතත් කාරය ලගට ආවේ කඩිනමිනි.

" මිස් සර්ගෙ phone එක off. මම හිතන්නෙ meeting එකේ නිසා වෙන්න ඇති "
" මිස්ට අමාරුයි නම් බෙහෙත් ටිකක් ගන්න යමු. "

" එපා. ටිකකින් මේක ඇරිලා යයි. "
මලානික හඩින් අහස්‍යා කියන්නට විය.

" එහෙනම් මිස්ව ගෙදර ගෙනිහින් බස්සන්නද ? "

ඒ සදහා කිසිදු පිලිතුරක් නොමැති නිසා කුසල් නැවතත් තම හඩ අවදි කලේය.

"මිස් උදේට කෑවද? "

හිස දෙපසට වනමින් නැහැයි කියා අහස්‍යා පැවසීය.

ඉක්මනින් ලගම ඇති වෙළද සැලට ගොස් shorties කිහිපයක් හා කිරි පැකට් දෙකක් මිලදී ගත්තේය.

" ආ මිස් කන්න. බඩගින්නෙ නිසා කලන්තෙ එන්න ඇත්තෙ. කෑවම හරියයි. "

" ඔයත් කන්න කුසල් අයියේ "
" මට එපා මිස් කන්නකෝ "
" කන්න කන්න කුසල් අයියේ "

අහස්‍යාගේ පෙරැත්ත කිරීමට කුසල් කිරි පැකට් එක බිව්වේය. අහස්‍යා කිරි පැකට් සමග රෝල්ස් එකක් කෑවාය.

" මිස් දැන් කොහොමද ? "
" ටිකක් අඩුයි අයියේ. අනේ මට මිස් කියන්නෙපා අහස්‍යා කියන්න. "

යන්තමින් සිනාසී රියදුරු අසුනේ නැවතත් කුසල් ඉදගන්නට විය.

" මිස් clz යනවද දැන්? නැත්නම් ගෙදර යනවද? "

කන්නාඩිය තුලින් ඈ දෙස බලමින් ඇසීය.

" අද යන්න බෑ අයියේ. අනික දැන් 9.40යි. ගෙදර යන්නත් බෑ. අප්පච්චීගෙ office එකට යමු. මට අහස්‍යා කියන්න කුසල් අයියේ "
" හ්ම්.... "

රථය නැවත පණ ගන්වා යාමට සැරසුණි. කුසල් වේගෙන් ඉදිරියටම ගියේය.

" හිමින් යන්කෝ කුසල් අය්යෙ "
" හා මිස් "
" කුසල් අයියේ "

අහස්‍යාගෙ තියුණු හඩ හමුවේ කුසල් බ්‍රේක් ගැසුවා නොව ඉබේම බ්‍රේක් පෑගුණි.

" ඇයි මිස් "
" මිස් කියන්නෙපා 😡 අහස්‍යා කියන්න "
" මම කොහොමද මිස් ඔයාට නම කියලා කතා කරන්නෙ? මම නිමල් මහත්තයා යටතෙ වැඩ කරන සේවකයෙක් "
" ඒවයින් මට වැඩක් නෑ කුසල් අයියේ මට අහස්‍යා කියන්න.. "

" හා අහස්‍යා නංගි "

අහස්‍යා යන්තමින් සිනාසී වීදුරුවෙන් එපිට බලා ගත්තාය. කුසල්ගේ දුරකථනය නාද විය.

" සර්.. "
" කුසල් දුව drop කලාද? "
" සර් මිස්ට සනීප නැති වුනා ඒ නිසා clz ගියෙ නෑ වාහනේ ඉන්නවා මිස් "
" මොකද වුනේ ? "
" කාලා නෑ සර් කලන්තෙයි ඔලුවෙ කැක්කුමයි. සර් ගන්න එන ගමන් ඉන්නෙ සර් මේ "
" කුසල් දුවට හොද තැනකින් කන්න අරන් දෙන්න. දැන්ම එන්නෙපා කියන්න මම call කලේ..ම්ම් දැන් ආවනම් එන්න ඉතින්. 11.30ට meeting එක ඉවර වෙන්නෙ."
"හරි සර්.."

" හරි වැඩේ නංගි 11.30ට meeting එක ඉවර වෙන්නෙ. එතකම් කොහෙද ඉන්නෙ? "

" ඕවත් ප්‍රශ්නයද අයියේ.. අන්න අර ලොකූ ගහ ගාවින් නතර කරන්න"

" හා.. "

ගහ අසල වාහනය නතර කල කුසල් ඈත පාරේ යන වාහන දෙස බලමින් සිටියේය.

" නංගි ඇයි උදේට නොකෑවෙ ? "

එක්වරම කුසල් විමසීය. එවිට අද උදෑසන කෑම මේසයේ වූ සිදුවීම් , පුංචි අම්මාගේ වෙනස්කම් සහ ඈ විදි සියලු දුක් කුසල් හා කියන්නට විය. කුසල් සියල්ලම සාවධානව අසා සිටියේය. අහස්‍යා ඒ සියල්ල පවසා හැඩීමට පටන් ගත්තාය. කුසල් එක්වරම පිටුපස හැරී බලා අඩන්නට එපා යැයි කීවද ඇය ඇඩීම නතර නොකලාය. කුසල් කඩිනමින් බැස පසුපස ආසනයට ආවේ තම නැගෙනිය වන් වූ අහස්‍යාගේ ඇඩීම නතර කිරීමටය. කෙල්ල අත් දෙකින්ම මුහුන වසාගෙන හඩන්නට විය.

" අහස්‍යා නංගි අඩන්නෙපා ජීවිතේ ඔහොම තමයි. මට මගෙ කියලා කවුරුත්ම නෑ. අම්මා තාත්තා නංගි තුන් දෙනාම accident එකකින් නැතිවුණා. මම නැන්දා ලග හැදුනෙ. හොදට ඉගන ගත්තා. O/ l 8/9යි. ඒත් a/l කරන්න සල්ලි නැති නිසා ඉගනීම නවත්තලා ජොබ් කලා. පලවෙනි ආදරේ මට නැතිවුණා. ඒත් මම අද සාර්ථක මිනිහෙක් වෙලා ඉන්නවා නංගි. ඒ මගේ ආත්ම ශක්තියෙන්. "

අහස්‍යා එසැනින් කුසල් දෙස බැලීය. කුසල්ගේ දෑස්වලින් කදුලු කැට වැටෙන්නට විය. ඔහු ඈත බලාගෙන සියල්ල පවසන්නට විය. එක් වරම අහස්‍යා කුසල්ගේ අත මත තම අත තැබීය. කුසල් බය වී අහස්‍යා දෙස බැලීය.

" කුසල් අයියේ.. "

කුසල්ගේ කම්මුල්වල වූ කදුලු දෙඅතෙහි මාපටැගිලිවලින් පිස දමමින් අහස්‍යා කීවාය.

" අද ඉදන් ඔයාට කවුරුත් නෑ කියලා කියන්නෙපා. මම ඉන්නවා ඔයාට නංගි වගේ "
 " හ්ම්. එහෙනම් නංගිත් අද ඉදන් අඩන්න බෑ ඔන්න. ඕනම දුකක් දැනුනම 071####### මේ නම්බර් එකට call කරන්න නැත්නම් msg කරන්න "

පර්ස් එකේ වූ කොල කැබැල්ලක් අහස්‍යා අතේ තබමින් කුසල් නැවත ඉදිරි අසුනට ගියේය.

වේලාව 11.10යි.

" නංගි දැන් අපි පිටත් වෙමු සර් ගන්නත් ඕනනෙ "

" හා අයියේ යමු "

අවුරුදු 5කට පසු...

අහස්‍යා උසස් අධ්‍යාපන කටයුතු අවසන් කර වෛද්‍යවරියක ලෙස සමාජගත වී ඇත. කුසල් යහලුවකුගේ මාර්ගයෙන් රට ගොස් එහි රැකියාවක් කර තමන්ගෙම යැයි නිවසක් , වාහනයක් මෙන්ම තමන්ගේම යැයි ඇගලුම්හලක් පවත්වාගෙන යයි. මේ කාලය අතරතුර දෙදෙනාගේ යාලුකමෙහි කිසිදු වෙනසක් නොවීය.

" ahasya nangi mata oyawa meet wenna puluwanda "
" ae kusal ayye "
" hadissiyak nangi "
" hari ayye. Kawadda? Kohedida? "
" heta. "
" mama oywa gnn annam nangi hospital eka lagata "
" hari ayye. Budusaranai "
" budusaranai "

වේලාව සවස 3 පමණ විය. කුසල් රෝහල අසලට පැමිණ අහස්‍යා එනතුරු බලා ඉන්නට විය. කහ පාට සාරියකින් සැරසී වුන් අහස්‍යා එදින වෙනදාටත් වඩා ලස්සනය.

" යමු කුසල් අයියෙ "
රථයේ අසුන්ගත් මොහොතේම අහස්‍යා කියන්නට විය. කිසිත් කතා නොකරම දෙදෙනා ගමන් කලේය. රේල්පාරක් අසලට වන්නට කාරය නතර කර කුසල් එලියට ගියේය. අහස්‍යාද ඔහු පසුපස ගියේය.

" හ්ම් කාලෙකින්.. "
දිගු සුසුමක් හෙලා අහස්‍යා අසල වූ පොල් ගසකට හේත්තු විය.

" ඇයි අය්යෙ meet වෙමු කිව්වෙ? ප්‍රශ්නයක් ද? "
" හ්ම්.. අවුරුදු 5ක් තිස්සෙම තිබ්බ ප්‍රශ්නයක් නංගි. අද ඔයාට කියන්න ඕන කියලා හිතුනා.. "
" අවුරුදු 5ක්? ඇයි මට නොකිව්වෙ? "
" ඒක කියන්න සුදුසු වාතාවරණයක් තිබ්බෙ නෑ මට. ඒත් අද තමයි හොදම දවස "

කුසල් කාර් එකට ගොස් යමක් අතේ ගුලි කරගෙන ආවේය.

" Will you marry me අහස්‍යා නංගි ? "

අහස්‍යා තම ඇස් අදහා ගත නොහැකිව කුසල් දෙස බලා ඉන්නට විය.
කුසල් අතෙහි ගුලි කරගෙන ආවෙ මුද්දකි. අහස්‍යා තම වම් අත දිගු කලේ නිරායාසයෙනි.

පසුව කුසල් අහස්‍යාට සියල්ල පැහැදිලි කරන්නට විය. අවුරුදු 5ක් ඇයට සිතින් ආදරේ කල බව , ඇය නිසා රට ගොස් තමාගේ තත්වය ගොඩ නගා ගැනීම යනාදිය සදහන් කලේය.

එදින පැය දෙකක් පමණ ඔවුන් සියල්ල කතා කලහ. නැවතත් අහස්‍යා රෝහල ලගින් drop කල කුසල් කෙලින්ම නිවසට පැමිණ සිදු වූ දේ කල්පනා කලේය. අහස්‍යාගේ තාත්තා හට මේ පිලිබද කිවිය යුතුයැයි සිතා පසුදින නිවසට ගියේ අහස්‍යාගේද අනුදැනුම ඇතිවය. නිමල් මහතාගේ විරුද්ධත්වයක් නොමැති විය. කුසල්ගේ සතුට වචනවලට පෙරලිය නොහැකි තරම්‍ ය.

" ahasya pana.. ada hawasa meet wemuko "
" haa ayye.. mawa gnn anna ahenm 2ta. "
" ha rththrn budusaranai "
" budusaranai mage ayye "

කියූ වෙලාවටත් පෙරම අහස්‍යා ගන්නට කුසල් ආවේය.

අහස්‍යා ද කලින්ම ආවාය. ලා රෝස පාට සාරියට අහස්‍යාගේ ලස්සන තීව්‍ර වී පෙනිනි.

" ම්ම්ම්.. මගෙ මැනික අද තවත් ලස්සන වෙලා. ඉක්මන්ටම කැන්දන් යන්න ඕන නැත්නම් මට නැතිවෙයි වගේ.. "

" අනේ මේ කුසල් අය්යෙ බොරු කතා නොකියා යන්"

" බොරු නෙවෙයි සුද්දි. සත්තයි ලස්සනයි පණ "

" මෝඩයා .."

අහස්‍යා යාන්තමින් සිනාසී ඉදිරිය බලාගෙනම ගියාය.

වාහනය නතර කල කුසල් අහස්‍යා දෙසට හැරී ඉදගත්තේය.

" ම්ම්ම්ම් ... "
" ඇයි මොකද අයියේ ? "
" නෑ මම බැලුවේ කවද්ද මගේ කර ගන්නෙ කියලා "
" පිස්සා. අප්පච්චී මොනවද කිව්වෙ ? "
" තාත්තා කැමති වුනා රත්තරං "
" සත්තයි ද මගෙ අයියෙ ? "
" ඔව් මගෙ සුදු අම්මි. "
" එහෙනම් මාව ඉක්මන්ටම ඔයාගෙ කර ගන්නකෝ අයියේ "
" තව මාසයක් දෙකක් ඉන්නකෝ සුදු මැනික. ම්ම්ම් "
" හ්ම්.. "
" ඔන්න ඉතින්. කෝ රවන්නෙපා මැට්ටියේ "
" අයියේ... ? "
" කියන්න මගෙ පණ "
" බැන්දමත් මට ගොඩක් ආදරේ කරනවා නේද මේ වගේම ? "
" නෑ .. මම මීටත් වඩා ආදරේ කරනවා "

මාස 2කට පසු...

" සුදු මහත්තයො .. කෝ අවදි වෙන්නකෝ office එකට යන්නෙ නැද්ද..  ම්ම්ම්.. මට උයන්නත් පරක්කු වෙනවා "
" ඉන්නකෝ මැනික ටිකක් ඔහොම. සෝමා අම්මා උයලා ඇති "

සෝමා , කුසල්ගෙ ගෙදර වැඩකරපු කෙනා. ඒත් අම්මට වගේ මේ දෙන්නම හුගක් ආදරෙයි.

" කෝ ඉතින් දැන්වත් නැගිටිමු සුදු මහත්තයො "

කුසල්ගේ ග්‍රහනයට හසු වී සිටි ඇය කෙතරම් වෙහෙස වුවත් ගැලවී යාමට නොහැකි විය.

" අනේ මැට්ටෝ කෝ මට hospital යන්නත් පරක්කු වෙනවා. "
" මේ මැට්ටා ඔය මැට්ටි අල්ල ගත්තෙ කවදාවත් අත අරින්නනම් නෙවෙයි හොදද ? "
" හ්ම්ම්.. කෝ ඉතින්.. මට දැන්වත් යන්න දෙන්නකෝ "
" යන්න ඕනමනම් මට...."
" අනේ පිස්සා.. "

අහස්‍යා කුසල්ගේ අත හපා ඔහුගේ ග්‍රහනයෙන් මිදුනාය. එහෙත් කුසල් ඈ කාමරයෙන් ඉවතට යාමට පෙර අල්ලා ගත්තාය..

" ම්ම්ම් මැට්ටි මාව හැපුවා නේ.. මගෙ තුරුලෙන් පැනලා ගියා නේ.. කපටිච්චී...
උම්මා...
උම්මා...
උම්ම්ම්ම්මා.. "
  කුසල් අතොරක් සිදුරක් නෑර ඈ සිප ගත්තේය. අහස්‍යාගේ මූන රතු වී ගියේය. ඈ වහා නාන කාමරයට ගොස් hospital යාමට සූදානම් විය. ඉක්මනින් කුස්සියට ගොස් කිරි එකක් සාදාගෙන ආවේ කුසල්ටය. දෙදෙනාම එයින් පානය කලහ. දිනෙන් දින මොවුන්ගේ ආදරය වැඩිවිය.

මාස 5කට පසු..

" මිස්ට කුසල්ද මේ? "
" ඔව් කුසල් තමයි. "
" මිස්ට කුසල් අහස්‍යා මැඩම්ට ටිකක් සනීප නෑ අපි එයාගෙ ටෙස්ට් වගයක් කරන්න හදන්නෙ මිස්ටට පුලුවන්නම් hospital එකට එනවද ? "
"මොනවා.? Ok. "

කාරය ගත් කුසල් උපරිම වේගෙන් රෝහලට ගියේය. ටෙස්ට් කල අවසන් වී තිබිණි. අහස්‍යා සිනාසෙමින් සිටියාය. අහස්‍යා සමග එහි සිටි කාර්ය මණ්ඩලයේ සියලු දෙනාම කුසල් දැක සිනාසෙමින් සිටියහ.

" අහස්‍යා මොකද වුනේ? "
කලබලයෙන් මෙන් කුසල් විමසීය..

" බයවෙන්න දෙයක් නෑ මිස්ට කුසල්. ඔයා තාත්තා කෙනෙක් වෙන්න යන්නෙ."
කාර්ය මණ්ඩලයේ එක් හෙදියක් එසේ පවසද්දී කුසල්ගේ සතුට නිම්හිම් නැතිවිය.

" අහස්‍යා ගෙදර යමුද? "
" හ්ම්ම්ම් "
අහස්‍යාත් කුසලුත් කාරයට ගොඩවිය.

නගරයේ ලොකු කඩපෙල කිට්ටු වෙත්ම කුසල් අහස්‍යා දෙස බැලීය.

" මැනික මොනවද කන්න ආස "
" මුකුත් එපා සුදු මහත්තයො ගෙදර යන්කෝ "
" මං එනකම් පරිස්සමෙන් ඉන්න "
අහස්‍යාගෙ මූන හරී ආදරෙන් අත ගාමින් කුසල් රථයෙන් බැස ගියේය.
අහස්‍යා කෑමට කැමති සියලූම දේවල් රැගෙනවිත් පිටිපස අසුනේ තබා දෙපල නැවතත් ගමන ඇරඹීය. කාරය නිවසේ නතර කරන විට අහස්‍යාට නින්ද ගොස් තිබිණි. අහස්‍යා තම දෑතින් ඔසවා ගත් කුසල් කුස්සියේ වුන් සෝමම්මාට රථයේ තිබෙන බඩු ගේන්නට උපදෙස් දුන්නේය.

" අයියේ අනේ මාව බිමින් තියන්න plz "
" කියන දේ අහන්නකෝ අයියේ "

අහස්‍යා ගෙන ගොස් ඇදෙන් තැබූ කුසල් ඇයව හරි ආදරෙන් සිප ගන්නට විය.

දිනෙන් දින ගෙවී ගියේය.
දැන් අහස්‍යාගෙ කුසට මාස 8කි.

" පණ .."
" ම්ම්ම්ම් "
" කාමරේ දාලා තිබ්බ සෝදන ඇදුම් ටික කෝ "
" මම ඒක සේදුවා "
" අනේ.... "
" ඇයි රත්තරනේ ? "
" මට පුලුවන් ඒ වැඩ කරන්න "
" මගෙ මැනික ඒ වැඩ කරන්න ඕනෙ නෑ. මගෙ පුතු පැටියයි අම්මියි පරිස්සම් වෙලා ඉන්නකෝ "
අහස්‍යා තම ලයට තුරුලු කර ඇගේ කුසට අතක් තබමින් ආදරණීය ලෙස කුසල් කීවේය.

තවත් දිනක...

" මහත්තයො නෝනට ටිකක් අමාරුයි වගේ."

ඒ සෝමම්මාගේ හඩය. දුරකථනය පසෙක දැමූ කුසල් වේගයෙන් නිවසව පැමිණියේය.

" අහස්‍යා මැනික ඉක්මන්ට හොස්පිටල් යමු "
සෝමම්මා හා අහස්‍යා දෙදෙනාම රථයට නංවා ගත් කුසල් රෝහලට පැමිණියේ ක්ෂණිකවය. ඇය කෙලින්ම labor room එකට ගත්තාය.. එහි සිට පැමිණි හෙදියක් කුසල් ලගට විත් කතා කලේය.

" මිස්ට කුසල් my congratulations ඔයාලාට පුතෙක් ලැබුණා "
" මිස් මට අහස්‍යා බලන්න පුලුවන්නද "
" ඕකේ "
" අහස්‍යා.... මැනික "
අහස්‍යාගෙ තුරුලේ වුන් තම පුතු දෙසද බලා කුසල් අහිංසක ලෙස සිනාසුනේය. අහස්‍යා නිවසට එක්කරගෙන ගියේ ඊට දවසකට පසුවය.

" තාත්තී මෙන්න සුදු පුතා අඩනවා බලන්නකෝ තාත්තී "
අඩන තම පුතු නලවන්නට නොයෙක් කතා කියමින් සිටි අහස්‍යා අසලට පැමිණි කුසල් දෙදෙනාම හරිම ආදරෙන් සිපගත්තේය.

" අහස්‍යා මගෙ මැනික ඔයා මගේ ජීවිතේ සම්පූර්ණ කලා රත්තරං ආදරෙයි මගෙ පණ "
" මමත්.. ආදරෙයි සුදු මහත්තයො "